بررسی تأثیر عناصر سبک خراسانی بر قصیده های سروش اصفهانی

thesis

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه یزد
author فاطمه عابدینی
adviser محمد رضا نجاریان محمد حسین دهقانی فیروزآبادی
Number of pages: First 15 pages
publication year 1390

abstract

میرزا محمد علی خان سدهی اصفهانی، متخلّص به سروش (1285-1228 ه.ق)، از شاعران بنام دوره بازگشت ادبی است؛ که قصایدش تقلیدی از قصیده سرایان نامی دوره غزنوی است؛ تا آنجا که به فرّخی قرن سیزده ملقّب شده است. وی در قصاید خود، ریزه کاری های زبانی سبک خراسانی را به کار برده است. از وی‍‍ژگی های فکری سبک خراسانی سروش می توان به بهره گیری از اسطوره های ایرانی، عشق مجازی و زمینی، واقع گرایی، روحیه شاد باشی و غنیمت شمردن دم و .... اشاره نمود. سروش با همه تلاشش، نتوانسته بطور کامل از هر نظر قصاید خود را با ویژگی های سبک خراسانی منطبق کند. انبوه لغات عربی و سایر واژه های بیگانه در قصاید وی، نداشتن تسلّط به قواعد صرف و نحو زبان فارسی و ناهماهنگی در نحو جملات، نشان دهنده این است که او صرفا" از سبک خراسانی تقلید نکرده است و رگه هایی از سبک عراقی نیز در قصاید وی دیده می شود. واژگان کلیدی: سروش اصفهانی، شعر سده سیزدهم، سبک خراسانی، قصیده، عناصر سبکی.

First 15 pages

Signup for downloading 15 first pages

Already have an account?login

similar resources

ساختار زبانی سبک خراسانی در قصاید سروش اصفهانی

میرزا محمّد علی خان متخلص به سروش (1228-1285ق)، از شاعران بنام دوره بازگشت ادبی به شمار میرود که قصایدش تقلیدی از قصیده سرایان نامی دوره غزنوی است، تا آنجا که وی ملقب به فرخی قرن سیزده شده است. نمود واژگانی چون پاداشن، فریشته، آهو (عیب) و ایچ ؛ اصطلاحات دیوانی مثل اقطاع، پرّه، دبّوس و طغرا؛ اصطلاحات و افعال کهن همچون یله کردن، گسیل کردن، ژاژ، سهی، خستن، الفنجیدن و خوشیدن؛ حرف اضافه مضاعف، یای ...

full text

اتباع در سبک خراسانی و اصفهانی

در زبان فارسی چه در نظم و چه در نثر و همچنین در زبان محاوره اتباع بسیار به کار می‌رود. اینکه بکار بردن اینگونه ترکیب‌ها از چه زمانی در آثار کتبی و شفاهی ایرانیان آغاز شده است، هنوز مشخّص نیست. مطالعات پیشین فقط نمونههایی از کاربرد این نوع ترکیب را در آثار گذشتگان ارائه کردهاند. با توجه به سیر اتباع در دوره‌های مختلف و کاربرد آن در زبان شاعران و نویسندگان سبک‌های متفاوت، می‌توان گفت که اتباع در...

full text

تأثیر فن خطابه در شکل‌گیری قصیده با نظر به قصاید سبک خراسانی

قصیده، نخستین قالب مشخص شعر فارسی است. ازاین‌رو، شناخت خاستگاه‌های زبانی، ادبی و فکری این قالب شعری، برای شناخت ریشه‌های شعر فارسی، اهمیت دارد. بدین منظور ابتدا باید دید چه پیشینه‌ها و زمینه‌هایی در شکل‌گیری قالب قصیده‌ اثرگذار بوده‌اند. یکی از مهم‌ترین پیشینه‌های اثرگذار در این باره، فن خطابه است. کاربرد خطابه در ایران پیش از اسلام و میان اعراب دورة جاهلی و دورة اسلامی و یونان باستان و تقدم زم...

full text

تأثیر سبک خراسانی بر نگارگری ایرانی

احساس، زبان مشترک انسانهاست و ادبیات و هنر، زبان بیان احساس؛ ادبیات زبان گفتار و نوشتار است و هنر بازگوکننده آن به روایت تصویر. طبیعت بهترین و آموزندهترین تصویر برای شاعران و هنرمندان است. در سبک خراسانی، بهویژه در شاهنامه، اشعار رودکی، سخن منوچهری، خمسه نظامی و... عناصر طبیعی، الهامبخش شاعران در سرودهها میباشند که در سایر سبکها کمتر با آن روبرو هستیم. پیوند ادبیات و نقاشی امری غی...

full text

تطبیقی مابین عناصر زبانی سبک اصفهانی و شعر نیمایی

بیان اندیشه در ادبیات با زبان صورت می‌گیرد. از این رو تجلی سبک گوینده در زبان اوست. در دوره‌های مختلف ویژگی‌های متفاوتی از زبان به عنوان ویژگی مهم یا درخور توجه، نظر افراد را به خود جلب کرده است. تحولات تاریخی و اجتماعی، و تغییراتی که در زبان هر دوره حاصل می‌شود، مجموعاً سبب می‌شود که در هر عصر شاعران یا نویسندگان به زبانی خاص سخن بگویند. در سبک هندی شاعران در تحلیل عناصر و پدیده‌های اطراف خود، ...

full text

تأثیر سبک خراسانی بر نگارگری ایرانی

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}

document type: thesis

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه یزد

Keywords

سروش اصفهانی شعر سده سیزدهم سبک خراسانی عناصر سبکی قصیده

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com